Dora García: Achronies, Uchronies en feitelijke verhalen

In het kunstencentrum Beursschouwburg zal de kunstenares een mastercalls aanbieden gebaseerd op haar filmproductie van de afgelopen tien jaar.

Door middel van haar werken The Joycean Society ( 2013), Second Time (2018) en Red Love (2024), verkent de kunstenaar drie sleutelbegrippen in haar projecten: uchronie, acroniemen en fractaal verhaal.

Dora García zal uchronie presenteren als een strategie van speculatieve fictie, een oefening in politieke verbeelding die alternatieve tijdlijnen of hypothetische scenario’s voorstelt (bijvoorbeeld wat er zou zijn gebeurd als Duitsland de Tweede Wereldoorlog had gewonnen). Hij zal analyseren hoe uchronie een kader biedt voor het heroverwegen van sociale, historische en politieke verhalen.

Vervolgens zal hij ingaan op achronie, een term die door de Duitse sociologe Elisabeth Lenk is bedacht als tegenhanger van utopie. Acroniemen staan niet voor de afwezigheid van tijd, maar voor de overdaad ervan, tijdperken die op elkaar vallen als de inklapbare poten van een driepoot of Russische poppen. García zal nadenken over hoe dit idee een ander model voor de toekomst suggereert: geen ideale plek elders, maar een gelijktijdigheid van verleden en toekomst die samenkomen in het heden.

Het derde concept, fractal narrative, zal worden behandeld als een vorm van verhalen vertellen geïnspireerd door fractale geometrie. García zal uitleggen hoe deze structuur kan worden toegepast op taal, geschiedenis (zoals de steeds terugkerende opkomst van het fascisme) en literatuur, met James Joyce’s Finnegans Wake als voorbeeld.

Om deze concepten in de praktijk te brengen zal Dora García de deelnemers door een reeks oefeningen leiden: de setting van The Joycean Society wordt nagebootst en de deelnemers zullen enkele alinea’s uit Finnegans Wake lezen en proberen te ontcijferen. Daarnaast zal García de deelnemers uitnodigen om zich specifieke historische momenten voor te stellen waarop een interventie de loop van de geschiedenis had kunnen veranderen.

Dora García

Dora García (Valladolid 1965) woont momenteel in Oslo. Haar artistieke werk richt zich voornamelijk op nieuwe media in performance en audiovisuals, en in haar artistieke praktijk gebruikt ze de tentoonstellingsruimte om de relatie tussen toeschouwer, ruimte en kunstwerk te onderzoeken. Ze heeft deelgenomen aan internationale kunsttentoonstellingen zoals de Manifesta Biënnale (1998), de Istanbul Biënnale (2003) en de 13e Documenta in Kassel (2012). Ze was de Spaanse vertegenwoordiger op de 54e Biënnale van Venetië (2011) met het project Lo Inadecuado, dat van het Spaanse paviljoen een platform maakte voor reflectie, kritiek en debat over marginaliteit.

In 2014 vond ze de 18 Happenings in 6 Parts in de Antoni Tàpies Foundation in Barcelona opnieuw uit en in 2018 wijdde het Reina Sofía Museum de solotentoonstelling: Second Time aan haar. In 2018 ter gelegenheid van de 40e verjaardag van de Spaanse grondwet werd haar performance Innstant Narrative /IN) geselecteerd onder de werken afkomstig van het Museo Centro de Arte Reina Sofía om vertegenwoordigd te zijn in de tentoonstelling The Power of Art.