Carme Portaceli, directeur van het Spaanse Theater, vertelt over haar relatie met België.

Vertel ons wat u van u en van uw baan wilt. Ik vind mijn werk leuk.

Ik denk dat dit een kans om dingen te spelen op een manier die ze niet, omgaan met gevoelens, ze kunnen werelden die niet behoren tot je binnenkomt, dit vermogen die u toelaat om uit te breiden uw kleine wereld, jouw nieuwsgierigheid, jouw interesses Het is echt een baan die de deuren opent naar andere werelden. Dus ik vind het vreemd dat mensen die uit te oefenen, niet veel gelukkig, hebben een groot ego, ik denk dat het is precies het tegenovergestelde functies om te werken op dit punt.

Wat is je relatie met Spanje / België?

Mijn relatie met België, met Brussel begint met Michael de Cock. En met Gerardo Salinas. Met hen begonnen we te praten over wat we denken dat theater is, hoe een openbaar theater zou moeten werken, hoe het moet worden gediversifieerd, egalitair. Hoe waarden doorgeven en hoe belangrijk het is dat Europese theaters verenigd zijn en dat we gezamenlijke projecten ontwikkelen en delen, projecten die de burgers interesseren. Wij geloven dat hedendaags zijn is om bij mensen te zijn. Dit is de oorsprong van de projecten die we deelden: Man of La Mancha, Mrs Dalloway, de residentie aan het sluitstuk van de trilogie over de identiteit van Sachli Gholamalizad te creëren, en andere interessante projecten zal in de toekomst komen.

Een speciale plaats in België?

Allereerst het KVS-theater, omdat het een ontmoetingsplaats en een grote culturele interesse is. Na heel veel buurten in Brussel te hebben gehouden, vind ik het district Marolles, Sain Gilles ... Saint-Géry erg leuk. Maar sinds Brussel hou ik van internationalisme, de stad vol talen die iedereen spreekt, het leven ...

Een speciale plaats in Spanje?

Oeps, het is heel moeilijk om te antwoorden. Ik houd van Madrid, dat zo vol leven is, dat de mensen die er wonen het leven, vullen en bevolken zoals ze doen, vol van vreugde. Wat is divers, vol met mensen van over de hele wereld ... Barcelona is een prachtige stad, heel Ciutat Vella, onderdeel van de Eixample. Sevilla is een prachtige stad. València heeft onvergelijkbaar licht en de stad heeft deze fantastische Italiaanse afdronk. Donostia is een wonder en een buitengewone kwaliteit van leven ... De natuur van Navarra is ...

Een liedje?

Sexy Sadie

Een film?

Antonia de Marleen Gorris

Een boek?

De tetralogie van Helena Ferrante, vooral de 2 en 3: een slechte naam en de schulden van het lichaam. Het is een van de boeken die het beste in woorden de ellende verklaart die door het patriarchaat is veroorzaakt.

Een show?

Café Müller door Pina Bausch

Een plastic werk?

Anselm Kiefer, Carolyn Anderson of een scène van Anne Viebrock of Michael Levine.

Als ik wakker word, is mijn eerste gedachte ...

Ik heb meestal veel plezier. Ik denk meestal: wat een genot !!!!